De nieuwe orde in graniet gebeiteld.

Veronderstel dat er een nieuwe Mozes zou opstaan, die met tien nieuwe geboden de voorgaande tien ging vervangen.

De nieuwe tien geboden luiden als volgt:

1. Houd het totaalaantal mensen op aarde beneden 500 miljoen mensen, die in voortdurend evenwicht met de natuur leven.
2. Begeleid de voortplanting op een manier die getuigt van wijsheid, verbeter de gezondheid en diversiteit.
3. Verenig de mensheid door een levende nieuwe taal.
4. Beheers hartstocht, geloof, traditie en alle zaken met een beheerste redelijkheid.
5. Bescherm de mens en naties door eerlijke wetgeving en rechtvaardige rechtbanken.
6. Laat alle landen hun eigen soevereiniteit behouden.
7. Externe meningsverschillen worden in een wereldrechtbank beslecht.
8. Vermijd bekrompen wetgeving en onnodige ambtenarij en bewaar evenwicht tussen persoonlijke rechten en sociale verplichtingen.
9. Geef een hoge waarde aan waarheid-schoonheid-liefde en zoek naar harmonie met de Eeuwige.
10. Wees geen kanker op de aarde en geef ruimte aan de natuur.

Hoe zou je reactie zijn? Er zitten elementen in die mooi en idealistisch klinken, zoals bijvoorbeeld een hoge waarde toekennen aan waarheid, schoonheid en liefde. Maar ja, er zijn nu bijna 8 miljard mensen op aarde. Dan moeten er ruim 7 miljard verdwijnen, als het totaal aantal mensen beneden 500 miljoen zou moeten blijven. Hoe dan? Wie is (zijn) degene(n) die ervoor gaan zorgen dat dit aantal mensen niet wordt overschreden? En wie begeleidt, verenigt, laat en beschermt?

Als je er verder over nadenkt dan is de mensheid volgens deze nieuwe geboden een kudde, die beschermd, begeleid en verenigd wordt door… ja door wie eigenlijk? Je bent geneigd te denken dat het ideeën zijn, gebaseerd op een wereldvreemde en utopische gedachte over hoe de mensheidsbeschaving na een Apocalyps opnieuw vorm zou kunnen worden gegeven. Toch heeft/hebben de bedenker(s) van de nieuwe geboden er veel voor over gehad om ze te bewaren voor de eeuwigheid.

Georgia Guidestones

Het gaat om de zogenoemde Georgia Guidestones, in 1980 opgericht op een heuvel in Elberton, Georgia, Verenigde Staten:

‘Het bouwwerk is rond de zes meter hoog, en is gemaakt van zes granieten platen die meer dan 200 ton in totaal wegen. Een granieten plaat staat in het midden, daaromheen staan vier stenen gerangschikt. Een dekplaat rust op de vijf platen, die astronomisch zijn uitgelijnd. In de nabijheid bevindt zich nog een plaat, op een kleine afstand naar het westen t.o.v. het bouwwerk. Deze steen levert enkele verhelderende aantekeningen over de geschiedenis en de functie van de Guidestones. Hierop staat onder meer vermeld dat de constructie werd geplaatst op 22 maart 1980 in opdracht van een of meer onbekende personen onder het pseudoniem ‘R.C. Christian’.’ Over wie opdracht tot de Georgia Guidestones heeft gegeven en wat de bedoeling is, bestaat veel onduidelijkheid, omdat de enige nog levende man die de opdrachtgever R. C. Christian heeft ontmoet heeft beloofd niets te zeggen. Christian, die niet zijn echte naam gaf, vertegenwoordigde een ‘kleine groep van loyale Amerikanen’. De constructie begon in de zomer van 1979. Christian betaalde het land en de constructie, maar droeg het monument later over aan Elbert County. Op elke staande steen staat een bericht op elke zijde in een afzonderlijke taal. Als men ’tegen de klok’ vanaf het noorden om de constructie wandelt, is dit de volgorde waarin men de talen aantreft: Engels, Spaans, Swahili, Hindi, Hebreeuws, Arabisch, Klassiek Chinees en Russisch. Een korter bericht, in Egyptische hiërogliefen, Babylonisch, klassiek Grieks en Sanskriet zegt: ‘Laat deze stenen richting geven aan een era van de rede.’ (Bron Wikipedia)

Inspiratie

Het is de vraag wat de oprichters van de Guidestones heeft geïnspireerd. Is het een toekomstvisie gebaseerd op remote viewing? Of gaat het erom duidelijk te maken aan de mensheid dat er een groepering (groeperingen) zijn, die de aarde en de natuur willen bevrijden van de ‘kanker’ die de mensheid ervoor is geworden? Dat laatste zou betekenen dat er mensen zijn die menen te mogen en kunnen beschikken over het lot van de rest van de mensheid.

De Belgische auteur Pascal Roussel, heeft een duidelijke visie op de chaos die de wereld momenteel overhoop haalt. Roussel heeft tien jaar studie gemaakt van de rol van de oligarchen. Voor zijn onderzoek heeft hij gesproken met meerdere insiders over dit onderwerp. Het heeft (om duidelijke redenen) geresulteerd in een roman, Divina Insidia- The Divine Trap, waarin hij verpakt in een verhaal schokkende onthullingen doet. Roussel laat het geheel aan de lezer over wat als feit en wat als fictie wordt gezien.

Oligarchische families
Roussel schrijft in zijn roman dat twaalf oligarchische families onvoorstelbaar rijk zijn geworden door geld met verschuldigde rente uit te lenen aan koningen, keizers, adel en later overheden. Deze oligarchie of financiële elite heeft alle belangrijke centrale banken en daardoor het hele geldscheppingsproces in hun greep gekregen en gehouden vanaf de 18e eeuw tot vandaag.  Deze oligarchische families hebben een zo immens vermogen, dat in vergelijking tot hen mensen als Bill Gates en Warren Buffet slechts paupers zijn.

Deze elite heeft de mensheid in de afgelopen eeuwen uitgemolken. Wij zijn in hun ogen letterlijk hun vee. De moderne geschiedenis kan grotendeels worden verklaard vanuit hun ‘agrarisch management’ praktijken. De grote oorlogen zijn door hen geregisseerd, met als doel de schuldenlast van de mensheid te vergroten en de kudde te decimeren. Hun doel is om de wereldbevolking terug te brengen tot 500 miljoen mensen en de wereldbevolking door transhumanisme (artificiële intelligentie) tot een bestuurbare kudde te maken. De oligarchische families bezitten vrijwel het gehele wereldvermogen, waarmee zij echter niets voor de mensheid doen, omdat in hun visie de massa slechts parasieten zijn.

Roussel legt uit hoe samengestelde interest (rente over rente berekenen) leidt tot astronomische winsten. Alle wereldreligies hebben het berekenen van rente over leningen veroordeeld. De wijsheid, die hieraan ten grondslag lag, was om te voorkomen wat helaas is gebeurd: Het immense vermogen en de hiermee gepaard gaande macht zijn in handen gevallen van aan de mensheid vijandige krachten.

De grootste banken in de wereld worden gecontroleerd door de twaalf families, die het geldscheppingsproces volledig in handen hebben.  Uiteindelijk zal de hele wereld als een citroen worden uitgeperst tot de laatste druppel, omdat de oligarchie ‘hun’ geld terug wil hebben. (‘Wij zullen alle rijkdommen van de wereld tot ons nemen’, sprak Cecil Rhodes, de Britse imperialist die in Afrika heeft huisgehouden en rijk is geworden door diamanten)

De oligarchen jagen mensen angst aan dat zij hun spaartegoeden kwijtraken als de banken failliet gaan. In werkelijkheid zijn zij het, die opeisen wat zij als van hen beschouwen. Als de overheden niet geleid zouden worden door de lakeien van de oligarchen, maar door mensen die het goed voor zouden hebben met hun burgers, dan zouden ze niet meewerken aan het ‘redden’ van de banken. Roussel legt verder uit, dat het fractionele reserve bankieren in feite een piramide spel is met de massa als verliezers en de oligarchen als winnaars.

Het boek

Het verhaal van Roussel is geweven rond een telg uit een oligarchenfamilie die, door een flits van inzicht gedreven een waarschuwing wil doen uitgaan aan de mensheid. Hij zoekt daarvoor een jonge Zwitserse journaliste, Ann Standford, uit om een boek te schrijven.

Hij neemt haar mee op een tocht langs een aantal ‘bakens’, waaronder de Georgia Guidestones, een Bilderberg vergadering, de Bohemian Grove et cetera en bij elk baken legt hij een aspect uit van de samenzwering. Hij beschrijft hoe de filosofie van de oligarchen diep is geworteld in het heidendom en de kabbala.

  
‘Wil je ons verslaan?’, zegt Roussel’s bekeerde oligarch tegen Ann Standford: ‘Schaf dan rente over leningen af en stop met het scheppen van nog meer geld. Dan zal de op- en neergang van de economie ophouden te bestaan. Het vermogen zal niet langer worden geconcentreerd in de handen van een klein aantal mega schuldeisers zoals ik en het geld zal geleidelijk zijn waarde terugkrijgen.  Wat je dan nalaat aan je kinderen zal van meer waarde zijn dan wat jij van jouw ouders verwierf.’

Roussel geeft ons een combinatie van uitdaging en hoop met dit boek. Het kwaad manifesteert zich in het boek als Lucifer op de Luciferische nieuwjaarsviering in Jeruzalem. Hij noemt zichzelf de goede god en eist voor zijn goedheid mensenoffers. Lucifer duldt geen tegenspraak, hij wil slechts bewonderd en bewierookt worden. Zijn bedoeling is om religie te vernietigen, omdat ‘de valse God hem in de weg staat.’ De enige die hem in dat voornemen kan stoppen is een kind dat door zijn volkomen zuiverheid Lucifer in zijn leugenachtige schijn ontmaskert. De oligarchenfamilies, die Lucifer als hun god volgen, worden daardoor gedwongen hun destructieve plannen met de mensheid te laten varen.

Een Franse ex-president schrijft

Je zou kunnen zeggen dat Roussel de zoveelste vage conspiracy theorie lanceert, ware het niet dat de Franse ex-president Valerie Giscard d’Estaing hem het volgende schreef naar aanleiding van ‘The Divine Trap’: