Het faillissement van de IJsselmeerziekenhuizen en het Slotervaartziekenhuis heeft veel beroering teweeg gebracht. Er is verbijstering over de vraag waarom banken wel gered werden en ziekenhuizen gewoon failliet gaan met alle leed en ongemak die daaruit voortvloeit voor patiënten en personeel. In Geld in de bijrol vraag ik mijzelf af hoe het zit met het geld dat in de kassen van de zorgverzekeraars terecht komt door ZVW en door de direct aan de verzekeraars betaalde premies aan de ene kant en de bestedingen van dat geld aan de andere kant.
Het gaat om dit fragment uit Geld in de bijrol:
“De zorgkosten nemen toe en dat is te merken aan de stijgende premies die rechtstreeks aan de zorgverzekeraars worden betaald, aan de afdrachten voor de zorgverzekeringswet (zvw) en aan de eigen bijdrage voor zorgverlening. Als je een modaal bruto-inkomen hebt van 37.000 euro, betaal je in 2018 minimaal 3.700 euro aan premies, afdracht en eigen risico en je werkgever draagt daarbovenop nog eens 2.600 euro af. De Staat ontvangt daarvan in totaal 4.700 euro, de zorgverzekeraars rechtstreeks 1.200 euro en dan is er nog het eigen risico dat je direct aan de zorgleverancier betaalt. Iemand met een bruto-inkomen van 80.000 euro betaalt overigens hetzelfde als iemand die 54.000 euro per jaar verdient en ook het eigen risico is voor alle inkomens gelijk.
De Vastelastenbond berekent dat er door Nederlanders per persoon in 2017 gemiddeld 2.517 euro is besteed (in het boek heb ik 3.300 euro opgenomen per persoon per jaar met inkomen). Bij deze berekening is gebruikgemaakt van meerdere bronnen: het CBS, Nationale rekeningen detailgegevens, Zorginstituut Nederland, www.zorgcijfersdatabank.nl en Zorgprismapubliek.nl. Rond het gemiddelde zit wel een brede spreiding. Jongeren besteden minder en ouderen meer dan het gemiddelde. Met een modaal inkomen draag je dus 6.300 euro (3.700 plus 2.600 euro) direct en indirect bij aan de zorg, terwijl de gemiddelde uitgaven per persoon minder zijn dan de helft daarvan. Niets aan de hand voor de zorgverzekeraars, zou je zeggen. De zorgverzekeraars zouden moeten zwemmen in het geld, als er zoveel meer wordt bijgedragen dan er wordt besteed. De Vastelastenbond specificeert de uitgaven in detail. Zelfs aan geneesmiddelen, waarover regelmatig wordt gepubliceerd vanwege peperdure medicijnen, werd in 2017 gemiddeld niet meer uitgegeven dan 271 euro per persoon per jaar. Waarom zijn er dan tekorten? Waar gaan de geldstromen naartoe? Het leeuwendeel van de bijdrage aan de zorg wordt geïncasseerd door de Staat. Wat gebeurt er met dit geld?”
Een diepgaand onderzoek naar de geldstromen naar en van de zorgverzekeraars is zeer gewenst. Of het er komt is nog maar de vraag, want het gebrek aan transparantie dient waarschijnlijk een belang.
Ad Broere, econoom
