een vernieuwende visie op mens, geld en waarde

Rekenrente verder omlaag

De rekenrente gaat op advies van de commissie Dijsselbloem nog verder naar beneden. Dit houdt in dat de verwachting voor de komende jaren is dat het pensioenkapitaal nauwelijks zal groeien en dat er heel veel in de ‘kas’ moet zitten om aan alle huidige en toekomstige verplichtingen te voldoen. Ondanks de 1,5 biljoen euro die nu in de pot zit. Dat krijg je als je boekhouders de ruimte geeft om de beren die ze altijd op de weg zien te vertalen in een advies dat prompt door De Nederlandsche Bank en de overheid wordt overgenomen.

De kans dat het pensioenakkoord voor wat betreft de aanvullende pensioenen niet door gaat, is nu groter. De kans dat we er over de hele linie op achteruit gaan is echter ook groot. Dus, kortingen en lagere toezeggingen staan voor de deur…

We hebben het aan onszelf te wijten. Het in de pot aanwezige spaargeld van 1,5 biljoen euro is van de gerechtigden op aanvullend pensioen, maar die hebben het beslissen over wat ermee gaat gebeuren uit handen gegeven aan de overheid en De Nederlandsche Bank. Wij hebben het toegestaan dat we de autoriteit kwijt zijn en erover laten beslissen door mensen die kijken naar de toekomst met oogkleppen op en niet anders kunnen denken dan binnen de bestaande kaders, zonder enige creativiteit. Shame on us en we blijven bewegingloos toezien wat er aan het gebeuren is. Wel klagen, niet doen. De prijs gaat ervoor worden betaald in de vorm van tekorten en armoede bij heel veel gepensioneerden

Ad Broere

Commentaar van Rob de Brouwer op het advies van Commissie Dijsselbloem: ‘De Cie schermt met het feit dat er onafhankelijke wetenschappers in zitten. Dan zeg je eigenlijk met zoveel woorden dat je geen kritiek mag hebben omdat de objectieve waarheid die der wetenschap is. Maar dat is nou in dit geval kletskoek. Want de Cie baseert zich op een praktijk die is ontwikkeld voor financiële instellingen. En er zijn drie redenen waarom een pensioenfonds geen financiële instelling is: er zijn geen aandeelhouders, er kan geen run worden verwachten op tegoeden (zoals bij banken) en zij kunnen niet failliet gaan. Toepassen van de praktijk voor financiële instellingen is dus onjuist of zo je wilt onwetenschappelijk. Bovendien wijkt de Cie af van IORPI en II richtlijnen, die de discontovoet toelaten ofwel op basis van verwacht rendement ofwel op basis van obligaties. Tenslotte komt de Cie met brisante conclusies op het moment dat binnen de FNV gestemd gaat worden. En gaan Minister en DNB onmiddellijk over tot overnemen van de conclusies. Hier doet zich het beeld voor van een soldaat die tegen de richting inloopt en beweert dat de negenennegentig andere soldaten van het peloton fout zitten.’