Onlangs ontving ik een factuur van een bureau voor het illegaal gebruiken van een fotootje dat ik in 2016 had gedownload van Google afbeeldingen. Ik verkeerde in de veronderstelling dat hergebruik van laag resolutie foto’s op mijn niet op winst gerichte weblog niet op problemen zou stuiten. Vanaf het begin van mijn weblog in 2011 heb ik er dan ook geen problemen mee gehad.
De tijden zijn echter veranderd en Google en andere clubs hebben de netten strak aangetrokken, waardoor ‘overtredingen’ snel worden gesignaleerd door de auteursrechtelijke beschermers. Daarom let ik scherp op voorwaarden en auteursrechtelijke bescherming. Ik had de pech dat mijn weblog vernieuwd was en de eerder gedownloade plaatjes opnieuw werden ge-upload. Kennelijk met een automatisch signaal naar het bureau dat mij prompt een factuur stuurde.
Gelukkig trof ik redelijke mensen aan op dit bureau en was er een bereidheid om van belachelijk hoog terug te gaan naar een toch nog hoge boete, die ik dus moet betalen om geen verdere juridische toestanden te hebben, want dat is wel het laatste waarop ik zit te wachten. Ik heb het de mensen van het bureau uitgelegd dat ik van een matig pensioen leef en dat de boeken die ik via mijn weblog promoot weinig toevoegen aan dat inkomen. Ook dat het navrant is, dat mijn artikelen eveneens auteursrechtelijk beschermd zijn, maar dat er geen bureau is die deze bescherming voor mij verdedigt. Gewoon een kwestie van geld.
De Europese Unie stemt momenteel over hervorming van het copyright.
Met name Artikel 11 (Linkbelasting) en Artikel 13 (Uploadfilter) worden bekritiseerd door veel verschillende groepen en internetwaakhonden.Artikel 13 behelst het introduceren van een uploadfilter waardoor “copyrighted” content automatisch geblokkeerd wordt. Dit houdt ook in dat bijvoorbeeld memes of parodieen kunnen worden gecensureerd. Maar denkt u eens in dat er een straatprotest plaats vindt, en dat er bijvoorbeeld op de achtergrond een Starbucks of een Mc Donalds zichtbaar is. Zou het uploadfilter dit protest dan ook blokkeren?
En dan is er Artikel 11. De linkbelasting. Het zou inhouden dat voor het linken naar materiaal voortaan betaald zou moeten worden. Wat betekent dit voor de educatie online? Want als er moet worden betaald, en bedrijven moeten voortaan kiezen voor welke links ze betalen, besluiten zij dan uiteindelijk ook wat wij allemaal te zien krijgen op internet? Wat houdt educatie dan nog in?
Daar heb je het weer, als je uit idealisme mensen wil informeren over wat er echt gaande is en je daarvoor je kennis, inzicht en ervaring inzet, dan mag je daar niets voor vragen, want het is immers idealisme. Ook een idealist heeft dus geld nodig om zijn activiteiten voort te kunnen zetten. Dat weten degenen die het geld en daardoor de macht hebben heel goed. Daarom worden mensen zoals ik uitgerookt door ze lasten op te leggen en door een muur om hen heen op te trekken, waardoor ze niet verder komen dan een beperkte kring van volgers. Ik ben vanzelfsprekend heel blij met de steun van die volgers, ook dat zij de publicatie van ‘Geld in de Bijrol’ door hun voorinschrijving mogelijk hebben gemaakt. Het gedoe zoals ik hier beschrijf vergt echter heel veel energie en het kost me veel moeite om het hoofd boven water te kunnen houden. Dit tast mijn motivatie aan om door te gaan met wat ik op mij heb genomen. Daarom doe ik een beroep op degenen die mij goed zijn gezind om een bedrag aan mij te doneren, waardoor ik in elk geval niet door geldzorgen word verzwakt.
Wil je doneren? Fantastisch! Het kan op rekeningnummer NL59TRIO0379342502 ten name van Humane Economy Publishing.
Ad Broere, auteur en econoom
Ik wil de geweldige mensen, die gehoor gegeven hebben aan mijn oproep heel hartelijk bedanken. Fantastisch dat ik precies heb ontvangen wat ik nodig had. Het geeft mij veel vertrouwen!