een vernieuwende visie op mens, geld en waarde

Horrorshow

De VN stemt volgende week in met een nieuwe politieke Verklaring over pandemieën – en het is een horrorshow, schrijft Dr. David Bell. Hij is onomwonden over welke belangen er spelen op de achtergrond van de activiteiten van de VN en WHO op gezondheidsgebied. Het is ontluisterend. Benieuwd wie het artikel helemaal lezen.

Door Dr. DAVID BELL 16 september 2023

Over vier dagen, op woensdag 20 september, zullen onze vertegenwoordigers bij de Verenigde Naties een ‘verklaring’ ondertekenen met de titel: ‘Politieke verklaring van de bijeenkomst op hoog niveau van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties over preventie, paraatheid en reactie op pandemieën’.

Dit werd aangekondigd als een “stille procedure”, wat betekent dat staten die niet hebben gereageerd, zullen worden beschouwd als voorstanders van de tekst. Het document beschrijft een nieuw beleidstraject voor het ‘beheer van populaties’ wanneer de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), de gezondheidstak van de VN, een toekomstige virusvariant tot een “noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang” verklaart. De WHO merkte nog in 2019 op dat pandemieën zeldzaam en onbeduidend zijn in termen van totale sterfte in de afgelopen eeuw. Sindsdien heeft het besloten dat men zich in  2019 nog  niet bewust was van de dreigende vernietiging. De WHO en het hele VN-systeem beschouwen pandemieën nu als een existentiële en dodelijke bedreiging. Dit is belangrijk omdat:

Ze om veel meer geld vragen dan wordt uitgegeven aan welk ander internationaal gezondheidsprogramma dan ook (jouw belastinggeld);

Dit zal grote rijkdom opleveren voor sommige mensen die nu nauw samenwerken met de WHO en de VN;

De bevoegdheden die van uw regering worden gevraagd, zullen tot gevolg hebben dat precies die maatregelen worden opgelegd die in de afgelopen jaren de grootste groei in armoede en ziekte in ons leven hebben veroorzaakt; en het is logisch dat pandemieën alleen dan vaker zullen voorkomen als ze gecreëerd worden. (dus we moeten ons afvragen wat er aan de hand is).

De medewerkers die deze Verklaring hebben opgesteld, hebben dat gedaan omdat het hun werk is. Ze werden betaald om een tekst te schrijven die duidelijk tegenstrijdig, soms misleidend en vaak vrij betekenisloos is. Ze maken deel uit van een snel groeiende industrie en de Verklaring is bedoeld om deze groei en de bijbehorende centralisatie van macht te rechtvaardigen. Het document zal vrijwel zeker worden goedgekeurd door onze regeringen omdat, eerlijk gezegd, het momentum er is en het geld klaar ligt.

Hoewel de 13 pagina’s van de Verklaring alle kanten opgaan wat betreft realiteit en fantasie, zijn ze niet atypisch voor recente VN-publicaties. VN medewerkers worden erop getraind om trigger-woorden, slogans en propagandathema’s te gebruiken (bijv. “gelijkheid”, “empowerment van alle vrouwen en meisjes”, “toegang tot onderwijs”, “hubs voor technologieoverdracht”) waar niemand tegen kan zijn zonder het risico te lopen als ontkenner, extreem-rechts of complotdenker te worden bestempeld.

De Verklaring moet worden gelezen in de context van wat deze instellingen en hun medewerkers zojuist hebben gedaan. Het is moeilijk om zo’n compendium van slogans, bedoeld om de werkelijkheid te verhullen, samen te vatten, maar hopelijk zet deze korte samenvatting aan tot nadenken. Slechtheid is geen vergissing maar een opzettelijke misleiding, dus we moeten deze misleiding duidelijk onderkennen

Duisternis zaaien achter een sluier van licht

De volgende twee fragmenten samen vatten de interne tegenstrijdigheid van de agenda van de Verklaring,  haar onthutsende schaamteloosheid en gebrek aan empathie samen:

Pagina 3: Erkennen ook de noodzaak om ongelijkheden en ongelijkheden op gezondheidsgebied aan te pakken, binnen en tussen landen….

Pagina 5: Erkennen dat ziekte, dood, sociaal-economische ontwrichting en verwoesting veroorzaakt door de COVID-19 pandemie….

‘Erkennen’ van verwoesting is belangrijk. SARS-CoV-2 werd geassocieerd met sterfte voornamelijk in rijke landen, waar de mediane leeftijd van Covid-geassocieerd overlijden tussen 75 en 85 jaar was. Bijna al deze mensen hadden aanzienlijke co-morbiditeiten zoals obesitas en diabetes, wat betekent dat hun levensverwachting al beperkt was. De meeste mensen die een belangrijke bijdrage leverden aan de economische activiteit liepen een zeer laag risico, een profiel dat we begin 2020 al onderkenden.

Deze drie jaar van sociaaleconomische verwoesting moeten daarom voor het overgrote deel worden toegeschreven aan de maatregelen. Het virus heeft de mensen niet uitgehongerd, zoals de schrijvers van de Verklaring ons willen doen geloven. De WHO en andere instituten voorspelden begin 2020 al een verslechtering van de – kwaliteit van – ziektebestrijding, met een toename van malaria, tuberculose, hiv/aids en ondervoeding. Economische ontwrichting in lage-inkomenslanden leidt specifiek tot meer kindersterfte.

In westerse landen is de sterfte onder volwassenen zoals verwacht gestegen, mede omdat de screening op kanker en hartaandoeningen is verminderd en tegelijkertijd armoede en stress toenemen. Dit wetende, adviseerde de WHO eind 2019 om “in geen geval” lockdown-achtige maatregelen op te leggen voor pandemische griep. Begin 2020, onder invloed van haar sponsors, bepleitte ze lockdowns echter wel voor COVID-19. De huidige verklaring bevat echter geen spoor van bezinning op het beleid van de afgelopen jaren.

Niet afgeschrikt door de ongerijmdheid gaat de Verklaring verder met COVID-19 te beschrijven als “een van de grootste uitdagingen” in de geschiedenis van de VN pagina 6), waarbij wordt opgemerkt dat deze uitbraak op de een of andere manier resulteerde in “verergering van de armoede in al haar vormen en dimensies, waaronder extreme armoede”. Dit heeft geleid tot:

(a) negatieve gevolgen voor rechtvaardigheid, menselijke en economische ontwikkeling in alle geledingen van de samenleving, alsmede voor de wereldwijde humanitaire behoeften, gendergelijkheid en de empowerment van alle vrouwen en meisjes, mensenrechten, bestaansmiddelen, voedselzekerheid en voeding, onderwijs, de ontwrichting van economieën, toeleveringsketens, handel, samenlevingen en het milieu, binnen en tussen landen, waardoor moeizaam bereikte resultaten op het gebied van ontwikkeling worden teruggedraaid en de vooruitgang wordt belemmerd (pagina6).

En dit zonder dat de VN en de WHO enige verantwoordelijkheid hiervoor nemen, want het gebeurde ‘op de een of andere manier’.  

Om het nog eens duidelijk te stellen: het is niet het gevolg van een virus dat zieke ouderen treft. Het gebeurt doordat kinderen en productieve volwassenen worden uitgesloten van school, werk, gezondheidszorg en deelname aan economische activiteiten. Dit leidt onvermijdelijk tot een economische, sociale en gezondheidsramp, waarvan mensen met lagere inkomens in alle landen onevenredig de dupe zijn. Heel ver weg van de congreszalen van Genève en New York.

Nee, we zaten niet allemaal in hetzelfde schuitje.

Niet iedereen werd negatief beïnvloed door deze catastrofe. IIndividuen en bedrijven die een groot deel van het werk van de WHO en haar zusterorganisaties, zoals CEPI, Gavi en Unitaid, op het gebied van noodsituaties in de gezondheidszorg sponsoren, hebben veel baat gehad bij het beleid dat zij zo krachtig hebben gepromoot. Software- en farmaceutische bedrijven maakten ongekend hoge winsten terwijl tegelijkertijd massale verarming zich aftekende. Internationale agentschappen hebben ook geprofiteerd. Filantro-kapitalisme is goed voor sommigen.

Het belangrijkste doel van de verklaring is het steunen van de voorgestelde wijzigingen van de Internationale Gezondheidsregeling (IHR) en het verdrag (pagina 26) van de WHO, die ervoor moeten zorgen dat virale uitbrake, ondanks een kleine impact, toch zeer winstgevend kunnen blijven. Er wordt 10 miljard dollar per jaar extra aan nieuwe financiering gevraagd om dit te bevorderen(pagina 29). De meeste landen hebben wetgeving tegen fraude  en oplichting. De VN en hun organisaties vallenechter – gelukkig voor hun personeel –  buiten elke nationale jurisdictie.

Onder aandrang van de sponsors doen de medewerkers van deze organisaties hun werk goed. Voor de rest van de mensheid is hun werk echter een regelrechte ramp. In 2019 zeiden ze dat er nooit een lockdown zou komen, waarna ze in 2020 van bovenaf lockdowns en mandaten verdedigden. Drie jaar lang deden ze theatraal alsof decennialange kennis over immuniteit, ziektelast en het verband tussen armoede en sterfte niet bestond. Nu schrijven ze deze VN-verklaring om hun industrie verder te ontwikkelen via belastingbetalers, die ze in de afgelopen jaren hebben verarmd. Ooit was het de taak van de VN om de enorme wereldbevolking te dienen, vooral de armen en kwetsbaren, maar nu is de visie van de VN opgegaan in publiek-private partnerschappen, de pretentie van Davos en voor de waanideeën  van vermogende individuen.

Wanneer woorden worden gebruikt om acties te verdoezelen

Terwijl in de Verklaring het belang van onderwijs aan kinderen tijdens pandemieën wordt onderstreept (pagina 23), steunden dezelfde organisaties de sluiting van scholen voor honderden miljoenen kinderen die een minimaal risico liepen op COVID-19. Onder hen zijn er nu nog enkele miljoenen meisjes die ’s nachts worden verkracht als kindbruid, en anderen die kinderarbeid verrichten. Vrouwen en meisjes werden buitenproportioneel verwijderd uit onderwijs en werk. Ze werden niet gevraagd of ze dit beleid steunen!

De mensen die betaald worden om dit beleid uit te voeren, kennen de tegenstrijdigheden en de schade die het veroorzaakt. Maar het  is een baan zoals vele andere (‘De banaliteit van het kwaad’, Hannah Ahrendt) . De enige opvallende aspecten zijn de pure amoraliteit en het gebrek aan empathie bij deze mensen.

Om het verwoesten van levens van Afrikaanse kinderen te rechtvaardigen, beweert de VN dat het continent “jaarlijks meer dan 100 grote noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid” heeft (OP4). Afrika heeft een stijgende last van endemische ziekten die de sterfte als gevolg van dergelijke uitbraken doen verbleken – meer dan een half miljoen kinderen sterft elk jaar aan malaria (en dit is toegenomen door de COVID-19 lockdowns) en vergelijkbare aantallen kinderen door tuberculose en HIV. Daarentegen waren  de totale COVID-19 sterfgevallen in Afrika over de afgelopen drie jaar slechts 256.000. De uitbraak van ebola in West-Afrika in 2015, de grootste recente noodsituatie vóór COVID, kostte aan 11.300 mensen het leven. MERS en SARS1 kostten wereldwijd elk minder dan 1.000 mensen het leven. Geïnduceerde armoede veroorzaakt echter wel hongersnood, verhoogt de kindersterfte en verwoest gezondheidssystemen – is dit de noodsituatie op gezondheidsgebied waar de VN naar verwijst? Of verzint de VN gewoon dingen?

Door de IHR-amendementen zullen de agentschappen (zoals het RIVM)  het afsluiten, sluiten van grenzen, verplichte medische onderzoeken en vaccineren van jou en je familie coördineren. Hun farmaceutische sponsors verwachten redelijkerwijs nog eens honderden miljarden dollars te verdienen aan deze acties, dus we kunnen erop vertrouwen dat er noodsituaties zullen worden uitgeroepen. Door te beweren dat er alleen al in Afrika jaarlijks 100 van dergelijke gebeurtenissen zullen plaatsvinden, geven ze aan hoe deze nieuwe bevoegdheden gaan worden gebruikt. We moeten geloven dat de wereld zo in elkaar zit dat alleen het opgeven van onze rechten en soevereiniteit, ten gunste van de verrijking van anderen, ons kan redden.

De VN en de WHO onderkennen dat sommigen deze onlogica in twijfel zullen trekken. In de Verklaring  karakteriseren ze een dergelijke scepsis als “gezondheidsgerelateerde verkeerde informatie, desinformatie, haatzaaiende taal en stigmatisering”. De WHO heeft onlangs mensen, die nadelige effecten van Covid-vaccins naar voren brengen en het WHO-beleid in twijfel trekken publiekelijk gekarakteriseerd als “extreem-rechts”, “anti-wetenschappelijke agressors” en “moordenaars”.

Dit is krankzinnig. Het is de denigrerende en haatdragende taal, die fascistische regimes gebruiken. De lezer moet zelf beslissen of een dergelijke organisatie zijn of haar vrijheid van meningsuiting mag controleren en mag bepalen wat waarheid is.

Het heeft geen zin om hier alle 13 pagina’s met slogans, tegenstrijdigheden en drogredenen uit de doeken te doen. Je zult soortgelijke retoriek ook aantreffen in andere documenten van de VN en de WHO, met name met betrekking tot het voorbereid zijn op een pandemie. Nuchtere feiten en waarheid zijn  in strijd met zakelijke eisen. De eerste alinea in de ‘Oproep tot Actie’ van de Verklaring zet de toon:

‘Wij verbinden ons er daarom toe onze inspanningen op te voeren om de preventie van, de paraatheid voor en de reactie op pandemieën te versterken en de volgende acties verder uit te voeren en spreken onze vastberadenheid uit om: 

OP1. regionale en internationale samenwerking, multilateralisme, mondiale solidariteit, coördinatie en bestuur op de hoogste politieke niveaus op alle niveaus te versterken en in alle relevante sectoren, op basis van de vastberadenheid om ongelijkheid te overwinnen en te zorgen voor duurzame, betaalbare, eerlijke, rechtvaardige, effectieve, efficiënte en tijdige toegang tot medische maatregelen, waaronder vaccins, diagnostica, therapeutica en andere gezondheidsproducten. Verder, om te zorgen voor aandacht op hoog niveau door middel van een multisectorale aanpak ter voorkoming van, voorbereiding op en reactie op pandemieën en andere noodsituaties op gezondheidsgebied, met name in ontwikkelingslanden;

Er zijn er nog 48. Je hebt belasting betaald zodat iemand dit kon schrijven!

De miljoenen meisjes die ’s nachts lijden, de honderden miljoenen kinderen van wie de toekomst is gestolen, de moeders van de kinderen die door malaria zijn gedood en iedereen die lijdt onder de toenemende last van armoede en ongelijkheid die door deze farce is veroorzaakt, kijken toe. De Verklaring wacht, net als de amendementen op de IGR en het pandemieverdrag dat ze ondersteunt, op de handtekeningen van de regeringen die beweren ons te vertegenwoordigen.

Bron: dailysceptic.org

David Bell, Senior Scholar bij het Brownstone Institute, is arts op het gebied van volksgezondheid en biotechconsultant op het gebied van wereldwijde gezondheid. Hij is voormalig medisch officier en wetenschapper bij de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), hoofd van het programma voor malaria en koortsziekten bij de Foundation for Innovative New Diagnostics (FIND) in Genève, Zwitserland, en directeur van Global Health Technologies bij Intellectual Ventures Global Good Fund in Bellevue, WA, VS.