een vernieuwende visie op mens, geld en waarde

Het Frans Timmermans effect

De ‘uitslag’  van de verkiezingen voor het Europese Parlement is schokkend. De snelheid waarmee een achteraf gebleken exacte prognose werd gegeven van de zetelverdeling is verbijsterend. Het kan slechts twee dingen betekenen. De uitslag stond op voorhand al vast en de telling is erop aangepast. De andere mogelijkheid is dat een deel van het Nederlandse volk zo diep geprogrammeerd is dat het gedrag, in dit geval het stemgedrag, volledig voorspelbaar is.

Ik ben geneigd voor de laatste optie te kiezen. De plotselinge herleving van de PvdA na het slechte resultaat van de afgelopen verkiezingen, toegeschreven aan Frans Timmermans, wijst in die richting. Opeens is de PvdA weer de derde partij naar aantallen zetels en Frans Timmermans is de grote man. Vanwege een verkiezing die eigenlijk om niet meer gaat dan ‘om des keizers baard’, want het Europees parlement heeft (vrijwel) geen macht. De verkiezingen zijn wel een legitimering van een niet grondwettelijk, niet democratisch instituut dat steeds verder en dieper indringt in Europa en daardoor onze levens meer en meer bepaalt.

Als mensen die nu op zijn partij hebben gestemd zouden weten wie Frans Timmermans is en waar hij voor staat, zouden er dan meer zijn die hem zouden mijden? Ik vraag het me af. Wie weet bijvoorbeeld wat Timmermans heeft gezegd in een rede voor het EU Fundamental Rights Colloquium in 2015. Ik citeer uit het boekje ‘Immigratie’ van Mr. Cees Freeke, die daarin een transcript van een deel van die lezing heeft opgenomen : ‘De toekomst van de mensheid’, aldus Timmermans, ‘ zal niet langer berusten op individuele naties en culturen, maar op een gemengde supercultuur. Geen land mag ontkomen aan de onvermijdelijke vermenging, veel meer dienen de immigranten ertoe te worden aangespoord ook de verst verwijderde plekken van de planeet te bereiken om te garanderen dat er nergens meer homogene samenlevingen blijven bestaan.’ Voor dit gedachtegoed staat Timmermans. Je bent gewaarschuwd.

© Ad Broere

Afbeelding bij deze column:
Richard Nicolaus graaf Coudenhove-Kalergi, Oostenrijks schrijver, politicus en stichter van de Paneuropese Unie. Het ‘Kalergi plan’ wordt beschreven in Geld in de Bijrol.