De ministers van financiën van de eurolanden hebben na zestien uur aaneen onderhandelen overeenstemming bereikt over hervorming van de euro en de eurozone.
Waarop zijn – in het kort – de hervormingsplannen van de eurolanden gericht?
1. Versterking van het ESM, het moet in de richting gaan van een Europees Monetair Fonds naar het model van het IMF. Als een politieagent die landen zoals Italië onder druk kan zetten als ze uit de pas lopen volgens de financiële autoriteiten. Ook moet het ESM banken in nood kunnen helpen en daarvoor meer financiële ruimte en beslissingsbevoegdheid krijgen.
2. De Bankenunie gaat worden opgetuigd waardoor de Eurogroep verdergaande bevoegdheden krijgt om in te grijpen bij niet functionerende banken. Er wordt gesteld dat de belastingbetaler niet langer opdraait voor het redden van falende banken omdat dit nu met geld van het ESM wordt gedaan. Daarbij wordt echter listig voorbijgegaan aan het feit dat de kas van het ESM wordt gevuld met belastinggeld…
3. Er wordt gewerkt aan een grotere centrale begroting voor de eurozone en meer bevoegdheden om centraal economische aangelegenheden te regelen. Dit is een plan voor de – verre- toekomst. Vooralsnog lijkt er weinig animo om op dit punt soevereiniteit uit handen te geven. Vooral bij landen die hierbij meer te verliezen dan te winnen hebben.
Zolang de EU zich niet inzet voor een eerlijker verdeling van inkomens en vermogens voor Europa en een oplossing zoekt voor de steeds kleiner wordende inkomensverwervende mogelijkheden bij een groot deel van de Europeanen, blijft het niet meer dan een instrument in handen van de financiële sector en de superrijken om de status quo te handhaven. De hervormingsplannen zoals die er nu liggen getuigen van de keuze om het grote geld te dienen in plaats van de Europese burger.
