Er zijn slechts weinig mensen die op de hoogte zijn van wat de nieuwe Europese betaalwet PSD2 inhoudt en wat de gevolgen ervan zijn. Dit belangrijke onderwerp dat ten onrechte weinig belangstelling krijgt wordt behandeld in Geld in de bijrol, in het hoofdstuk contant geld en privacy.
Hierna volgt een fragment uit het genoemde hoofdstuk.
`Het privacyaspect van het verdwijnen van contant geld is een belangrijk onderwerp waarover ten onrechte bijzonder luchtig wordt gedaan. Kort nadat het verdwijnen van contant geld in het nieuws kwam, berichtten de media over de volgende aantasting van onze privacy. Als de EU-richtlijn PSD2 in Nederland een wet gaat worden, krijgen derden toegang tot onze bankrekening. Welke derden? Bedrijven die een bankvergunning hebben. Dat zijn er inmiddels veel, want de criteria om bedrijfsmatig de ‘markt’ voor het (internationale) betalingsverkeer te betreden zijn zo verslapt, dat het voor bijvoorbeeld cybercriminelen mogelijk is om met een vergunning, verkregen op Cyprus of Malta, als bankorganisatie in te breken op de bankrekening van EU-burgers. ‘Met toestemming van de klant’, staat erbij vermeld. Identiteitsdiefstal is kennelijk een onbekend fenomeen bij de opstellers van deze richtlijn.
Het lastige met de EU is, dat de richtlijnen vaak aan onze aandacht ontsnappen en dat ze pas binnen de scope vallen als het al te laat is: op het moment dat de richtlijn in de nationale wetgeving moet worden opgenomen. De Tweede Kamer heeft aangetoond dat het opnemen van richtlijnen in de wet in veel gevallen niet meer dan een hamerstuk is. Daarom loopt menig kritisch waarnemer niet bij uitzondering achter de feiten aan. We zouden eigenlijk een ‘waakhond’ moeten hebben die alles op de voet volgt wat binnen de EU aan richtlijnen wordt geproduceerd en daarover aan belanghebbenden rapporteert.
Google, Amazon en Facebook hebben al lang die bankvergunning. Binnenkort zijn we ook voor betalingen overgeleverd aan de algoritmes die deze ondernemingen in hun software stoppen. Het contante geld is over een paar jaar verdwenen en het digitale betalingsverkeer wordt dan gemonitord en gestuurd door partijen die niets hebben met privacy en individuele vrijheid, alle protesten tegen het gedrag van de nieuwe cyberelite ten spijt.
Het enige wat we kunnen doen tegen deze verdere opmaat naar de BigBrother-samenleving is het papier- en muntgeld in ere houden en er zo veel mogelijk mee betalen. Contactloos pinnen en pinnen met pincode zouden we daarom zo veel mogelijk moeten vermijden, ondanks de veelvuldige promotie hiervoor.
• Zoek zo veel mogelijk een alternatief voor bedrijven die contante betaling weigeren.
• Vertel de winkelier waarom je contant wilt blijven betalen.
• Neem je geld voor huishoudelijke uitgaven contant op.
Het gaat om veel meer dan dat ze alles van je uitgavenpatroon weten. Het ontnemen van de individuele vrijheid wordt gebracht met de motieven gemak, veiligheid, minder kosten, efficiëntie. Wellicht geloven de ontwikkelaars van deze systemen, richtlijnen en wetten hier zelf in, maar de macht op de achtergrond heeft andere plannen. De dubbele agenda, met een openbaar deel en een verborgen deel, wordt duidelijk doordat ook de opvolger van PSD1 volkomen ontoereikend is om de privacy van de burger te garanderen. Daarvoor is de richtlijn dan ook niet ontworpen.`
Tot zover dit fragment uit Geld in de bijrol
