De auteur van dit artikel Timothy Francis Ball, is een Canadese klimatoloog en Emeritus Professor, die sceptisch is over de theorie van de opwarming van de aarde door toedoen van de mens. Hij is leider van de Natural Resources Stewardship Project en was hoofd van Friends of Science. Ook is hij adviseur van International Climate Science Coalition.
Een nieuw milieuparadigma is nodig voor de hele wereld. Het probleem is dat enkelen dit belangrijke aandachtsgebied hebben gestolen voor hun politieke agenda. Ze hangen de moraalridder uit en claimen dat alleen zij om het milieu geven. Zij willen de mensheid doen geloven dat iedereen behalve zij schuldig zijn aan de vernietiging van het milieu, als gevolg van hebzucht en verkwisting.
Achter het milieu als politieke agenda zitten extreem rijke en machtige ‘linkse’ mensen, die hun vermogen –hoe paradoxaal- hebben verworven door de aarde te exploiteren. De psychologie hiervan blijft buiten discussie. Kijk bijvoorbeeld naar de hypocrisie van George Soros, Maurice Strong, Bill Gates, de familie Rockefeller, Leonardo di Caprio, Ted Turner en nog veel meer.
Veel van de milieupleitbezorgers werken via een elitegroep: ‘De Club van Rome’. De Club werd opgericht in 1968 op het landgoed van David Rockefeller in Bellagio, Italië. In het door De Club van Rome in 1994 uitgegeven boek: ‘De Eerste Wereldwijde Revolutie’, werd verklaard: “De gemeenschappelijke vijand van de mensheid is de mens zelf. Op zoek naar een nieuwe vijand die ons zal verenigen, kwamen we tot de conclusie dat vervuiling, dreiging van opwarming van de aarde, watertekorten, honger enz., goed in dit streven pasten. Deze bedreigingen worden elk op hun beurt veroorzaakt door menselijk ingrijpen. Alleen door verandering in houding en gedrag kunnen ze worden overwonnen. De echte vijand is dus de mensheid zelf…”
Zij stellen dat de lijst van bedreigingen er is om de mensheid te verenigen. In feite gaat het om het te boven komen van wat zij stellen als ‘de verdeeldheid die natiestaten veroorzaken’ en de rechtvaardiging van het doen ontstaan van een wereldregering gebaseerd op wereldsocialisme. De opwarming van de aarde is een wereldprobleem, stellen zij en het kan niet worden opgelost door nationale overheden.
Ball studeerde aan de University of Winnipeg (B.A.), University of Manitoba (M.A., geografie) en University of London (Ph.D. klimatologie). In zijn proefschrift analyseerde hij historische weergegevens van het noorden van Canada. Van 1973 tot 1996 gaf hij geografie aan de universiteit van Winnipeg. Ball kwam voor in de documentaire The Great Global Warming Swindle van Martin Durkin (2007). Na de hacking en openbaarmaking van e-mails en ander materiaal in de affaire die ‘Climategate’ ging heten, schreef Ball onder meer, dat het Intergovernmental Panel on Climate Change en Al Gore hun Nobelprijs voor de Vrede moeten inleveren. (Wikipedia)
Hun gezamenlijke uitgangspunt werd daarom opwarming van de aarde als het speerpunt dat het meest geschikt was voor hun doeleinden. Vanzelfsprekend is het plan niet meer dan het begin. Een van mijn favoriete cartoons stond in “The New Yorker” en toont Mozes op de berg met de tien geboden. De tekst erbij luidde als volgt: “Fantastisch idee, wie gaat het financieren?” Opwarming van de aarde en de vaststelling dat door mensen geproduceerd CO2 daarvoor hoofdverantwoordelijk is, past naadloos op het streven naar politieke, financiële en religieuze controle.
Het Kyoto Protocol werd gepresenteerd als de oplossing voor het probleem van de door mensen veroorzaakte opwarming van de aarde. Degenen die het Protocol schreven hebben echter ook het probleem gecreëerd. Via het Intergouvernementele Panel voor de Klimaatverandering (IPCC) werd de wetenschappelijke basis gelegd om de stellingname in het Protocol te onderbouwen. Het is een goed doordachte, goed geplande, klassieke cirkelredenering. Schep het probleem, toon het bestaan van het probleem aan en bied vervolgens de oplossing aan.
Hun stellingname dat de toename van CO2 stijging van de temperatuur tot gevolg heeft, is onjuist. Desondanks werd hun gelijk –schijnbaar- bewezen. Dit deden ze door hun computermodellen zo te programmeren dat een toename van CO2 een stijging van de temperatuur tot gevolg had. De enige variabele in het model was CO2, alle andere factoren werden constant gehouden. Dit wordt in wetenschappelijke termen ‘ceteris paribus’ genoemd. Logisch dat de verklarende factor voor temperatuurstijging CO2 bleek te zijn. Stelling bewezen.
CO2 gaf het Kyoto Protocol de religieuze basis voor de socialistische agenda. De landen die veel CO2 produceerden moesten voor deze zonde betalen als een boetedoening. In de middeleeuwse katholieke kerk was het mogelijk om aflaten te kopen teneinde bestraffing in de hel voor de begane zonden te ontlopen. Carbon Credits zijn daarvan een moderne variant en Al Gore is de equivalent van de ‘Gratieverlener’ die in Chaucer’s ‘Canterbury Tales’ aflaten verkocht.
CO2 gaf het Kyoto Protocol de politieke basis voor de socialistische agenda: de herverdeling van rijkdom door geld van economisch succesvolle landen naar de minder succesvolle. Hiervoor is een wereldregering nodig en een wereldbank.
CO2 gaf het Kyoto Protocol de financiele basis voor de socialistische agenda. Het geld dat benodigd was om de socialistische wereldregering te vestigen zou uit een wereldwijde CO2 belasting moeten komen. In de conferentie van 15 landen (COP15), die in november 2009 in Kopenhagen werd gehouden, werd onder andere vastgesteld dat de CO2 belasting zou worden geind door het Internationale Monetaire Fonds (IMF).
Het was bekend dat de politieke agenda was gebaseerd op vervalste wetenschap en gelekte mails van het Climatic Research Unit (CRU) als bewijzen. De meest vooraanstaande wetenschappers, verbonden aan het IPCC, werkten eveneens voor het CRU. Deze onthulling vertraagde de politieke besluitvorming omdat het COP zich uitsluitend kan baseren op de wetenschap die door het IPCC werd geleverd. De vertraging was slechts tijdelijk, want de implicaties van de gelekte mails werden door de meeste deelnemers niet begrepen…
In 2010 werd tijdens de COP16 in Durban het vervangende socialistische programma het Green Climate Fund (GCF) geproduceerd en in december 2015 werd in Parijs door COP21 het process geautoriseerd.
Vaclav Klaus, voormalig president van de Tsjechische Republiek, is de enige wereldleider die notie had van wat er zich afspeelde. Ik hoorde hem in een redevoering tijdens de Heartland Klimaatconferentie in New York (2004) zeggen: “De wereld heeft 70 jaar communisme overleefd, waarom zouden we er in vredesnaam naar terugkeren?” Hij maakte zijn punt duidelijk in zijn boek: “Blue Planet in Green Shackles” waarin hij schreef:
“Het zou inmiddels iedereen duidelijk moeten zijn dat de activistische milieubeweging zich ontwikkelt tot een algemene ideologie over de mens, over hun vrijheid, over de verhouding tussen het individu en de staat en over manipulatie van mensen onder de dekmantel van een ‘nobele’ visie. Het gaat niet om het eerbaar nastreven van ‘duurzame ontwikkeling’, evenmin om bescherming van het milieu en ook niet om het zoeken naar technologie die tot een gezond milieu kan leiden. Er gebeuren dingen die je het hoofd laten schudden en je doen afvragen of we teruggaan naar het communistische tijdperk van Joseph Stalin of dat we in het Orwelliaanse utopia van ‘1984’ belanden.”
auteur: Prof. dr. T.F.Ball
vertaling: drs. A.Broere
