Deze column van de Vlaming Brecht Arnaert nam ik over op mijn blog, omdat ik het eens ben met zijn beschrijving van de onbeperkte macht van het bankierskartel. Dit kartel heeft geen gezicht. Het bestaat, zegt Arnaert, vijfhonderd jaar en het regeert via geld, schuld en rente. De gemeenschappelijke noemer van de leden van het kartel is volgens hem dat zij dienaren zijn van de mammon en dat zij de wereld in schuldslavernij hebben gebracht.
In de NPO serie Hotel Athene laat het kartel zijn ware gezicht zien. Dit is de link naar de hele serie, mocht je het hebben gemist.
Of de macht van de mammon kan worden gebroken door geen belasting meer te betalen, zoals Arnaert suggereert, is nog maar de vraag. Ik denk dat wij onze eigen visie op geld en waarde grondig moeten herzien. Hierover schreef ik in ‘Eilandeconomie, een metafoor‘. Ik ben het wel geheel eens met de voorspelling van chaos, die op het uitbreken staat. Ons beste antwoord daarop is volgens mij pertinent weigeren nog langer het geld van het bankierskartel te accepteren. Of dat nu euro’s, dollars of cryptocurrencies zijn, die uit dezelfde koker komen. Daar hoort het geen belasting (meer) betalen in het bankiersgeld bij. Zolang wij geld nodig denken te hebben, doen we dat met een eigen munt. Geld dat voortkomt uit ons eigen economisch handelen, renteloos. Niet geld dat ons in schuldslavernij brengt aan het bankierskartel.
Dit is een citaat uit ‘Geld in de Bijrol‘:
“Met uitzondering van een paar duizend zeer machtigen zijn alle zeven miljard aardbewoners gevangen in een misdadig schuld creërend systeem, dat zich in de afgelopen driehonderd jaar tot in zijn perfectie heeft ontwikkeld. Dit systeem is gericht op slavernij en horigheid. Het heeft diep ongeluk bij gewone, fatsoenlijke mensen tot gevolg en het veroorzaakt oorlogen, schuld, honger, armoede, vervuiling en vernietiging van het milieu. Het wordt gevoed door hebzucht, angst en verdeeldheid. Het dwingt mensen om in een tredmolen te leven van hersenloze massaconsumptie.”
Geld in de Bijrol, Ad Broere, uitgever Humane Economy Publishing (2018)
“Mammon is een symbool voor “het beheerst worden door geld”. De mammon is een afgod. Het woord mammon is Syrisch voor geld of rijkdom, waarbij vaak gold dat die rijkdom als een god vereerd werd. In de bijbel komt mammon onder meer voor in Mattheus 6 vers 24: “Niemand kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten. Jullie kunnen niet God dienen én de mammon.” Waarbij mammon wordt vertaald als ‘geldduivel’ ” (Wikipedia)
De maskers vallen af
Drie jaar geleden besloot ik nooit van mijn leven nog te gaan stemmen, omdat verkiezingen toch niets uithalen. De centrale bankiers regeren. Dat doen ze al bijna 500 jaar via bewust geplande en gefinancierde revoluties. Ik zie er vijf om precies te zijn: die van 1689, 1789, 1848, 1917 en 1968. In 1535 werd de goddelijke orde omver geworpen, en het gevolg is dat we vandaag allemaal schuldslaven zijn – slaven van de Mammon.
Nu dat een feit is, hoeven die lieden zelfs niet meer te verbergen dat ze het hele politieke paradigma beheersen. Zo is het ongezien dat Lagarde (zelf maar een pion, stel u daar niks bij voor) zich politiek uitlaat. Volgens haar moeten we niet zagen over het feit dat ons geld niks meer opbrengt op de bank, en blij zijn dat we überhaupt nog een job hebben. Dat is zoveel als zeggen “Sois belle et tait toi”. Wat is nu de volgende stap? Nog meer schuld natuurlijk. De Duivel zijn zak is nooit vol. Na de zorgvuldige inceptie van het idee dat het klimaat opwarmt, sorry afkoelt, sorry … verandert (Bericht van Winston Smith: zeg nu niet meer “Global Warming” maar “Climate “Change”) via gekochte wetenschappers en hoernalisten, kunnen de schuldmeesters nu kapitaliseren op hun investering. En die is om van ons nog grotere slaven te maken. Meer macht voor de Mammon. Het gaat hem namelijk allang niet meer over het terugbetalen van de schuld. Hemeltje lief nee. Het gaat hem om het oogsten van de intresten op die schuld.
De armen mogen arm zijn, ze zijn met velen en ze zijn gemakkelijker te pluimen dan die paar rijken die je dan toevallig moet omkopen met postjes in de politiek en allerlei onderzoeksinstituten. De bourgeois is een zégen voor de plannen van de centrale bankiers: de ethiek van een windhaan, en verzot op geld en ego. Maar ik zeg u: die windhanen zullen na verloop van tijd enkel nog baas zijn over datgene waar ze krachtens hun lamme houding nog recht op hebben – een mesthoop vol sociaal conflict, culturele desoriëntatie en betekenisloze wanhoop. De boerderij waar die mesthoop ligt echter – de fiscale slavenplantage – is 100 % eigendom van de centrale bankiers, en kraait die haan te veel, dan gaat zijn kop eraf. Dus kraait ie wat meer over dingen die er niet toe doen. Hypocrisie ten top.
Hoe geraken we af van die parasieten? In feite is er maar één manier, en die is zo eenvoudig dat geen mens er eigenlijk nog bij stilstaat: we weigeren pertinent nog één cent belastingen te betalen. Die dienen toch maar om het hek van de slavenplantage in stand te houden. En ja, natuurlijk zal de staat u genadeloos vervolgen als u dat alleen probeert. Daarom hebben wij een soeverein nodig die bereid is te sterven, vanuit de overtuiging dat dat zijn goddelijke plicht is.
Vreest u de totale chaos bij de uitvoering van zo’n plan? Maar lieve mensen toch: die chaos komt sowieso. En als die sowieso komt, waarom nemen we die dan zelf niet in handen? Het antwoord is eenvoudig: omdat we bang zijn voor onze vrijheid. Dat is via “onderwijs” (indoctrinatie), “media” (brainwashing) en “cultuur” (propaganda) zorgvuldig in ons geprogrammeerd. Door de centrale bankiers. U gelooft mij niet? Geen probleem. Verklaar mij gek, en klaar is kees.
Meer analyses, leugens, twijfels, waar- en onwaarheden over het monetaire stelsel treft u aan in de nieuwsbrieven op de website van MACRO Trends.
Met vriendelijke groet, Brecht Arnaert
MACRO Trends
