Sir Michael Marmot benoemt door over de enorme inkomensongelijkheid in Australië te spreken een belangrijke oorzaak van de kloof die zich overal in de wereld steeds meer aan het verdiepen is. Hij zegt ook dat er iets aan moet worden gedaan, omdat het onacceptabel is dat de hoogste inkomens 350 keer zo hoog zijn als de laagste. Zijn oplossing om opnieuw de progressieve belasting van stal te halen en via de overheid tot inkomensherverdeling te komen, roept bij zijn gesprekspartners cynische reacties op.
Hij benoemt de zeer scheve vermogensverdeling niet. De rijkste 10% van alle landen heeft 70% of meer van het totale bezit exclusief de overwaarde op de woning in bezit en de armste 60% heeft niets tot een klein beetje. Hij heeft het ook niet over de enorme toename van de vermogens van de rijkste 10% na 2010.
Waarom gaat de discussie niet – nooit- over de veroorzaker van die steeds schever wordende vermogensverdeling? Ik denk dat als dat gaat gebeuren, de rijken de basis van hun rijkdom ter discussie moeten gaan stellen. Die basis zit in het herverdelingsmechanisme. 95% van het ‘geld’ is het gevolg van digitale geldschepping uit het niets door schuld. Die schuld ligt ook in Nederland vooral op het bord van de armste 60%. Daartussen in zit een groep van ongeveer 30% die het goed genoeg heeft om het huidige systeem te verdedigen en om de discussie over het herverdelingsmechanisme te verstoren. Dit alles ten faveure van de rijkste 10% die een grote netto-vordering heeft op de rest en daardoor een constante geldstroom naar zich toe ziet komen. Een geldstroom die nauwelijks wordt belast en die door de rijken vooral wordt ge-herinvesteerd in beleggingen en in hoog technologische processen, die de werkgelegenheid steeds meer wegschuiven.
Het navrante hiervan is, dat de 60% armsten het moet hebben van werk dat er steeds minder is. Kortom, nog een factor waardoor de kloof steeds groter wordt.
De enige manier waarop dit herverdelingsmechanisme kan worden gestopt is door processen tot ontwikkeling te brengen waarin geld met geld verdienen geen issue is. Het uitbannen van geld door schuld en van rente zijn daarbij twee belangrijke stappen. Beide stappen zijn haalbaar, maar dan moeten we gaan samenwerken en ons niet langer de les laten lezen door mensen zoals de gesprekspartners van Sir Michael Marmot.
https://www.facebook.com/sydneymorningherald/videos/10154628330336264/?pnref=story
